Je wordt wakker, vaak zomaar, maar ook soms omdat het vuur je uitslaat, je trapt het dekbed weg en ligt uit te dampen tot het weer over is. Dit zal dan wel zijn wat ze nachtzweten noemen. Overdag heb je ook opvliegers en daar valt nog mee te leven, maar ’s nachts baal je als een stekker dat je nooit meer gewoon lekker kunt doorslapen. Hierdoor sta je ’s morgens al vermoeid op. Het gevolg is dat je overdag snel prikkelbaar bent en je niet goed kunt concentreren. 

Zo nu en dan zit je ineens in een bui die je triggert om overal tegenaan te schoppen. Collega met een tof voorstel? Hupsakee, hakken in het zand. Partner wil naar Spanje op vakantie? Jij naar Griekenland. Gewoon om lekker dwars te liggen.

Sinds pakweg jouw dertigste doe je nog steeds hetzelfde, gewoon gezond eten en bewegen en sporten/yoga – en toch doet jouw lichaam andere dingen dan anders. Het wordt dik, stijf, pijnlijk en futloos en je wordt er wanhopig van. 

Je wilt jouw eigen lijf weer terug. In de spiegel kijken en geen buik zien, maar jouw eigen buikje, die – oké, een beetje bol, maar niet dik zoals ‘ie nu begint te worden. Nog afgezien van alle andere plekken waar de kleding opeens strak omheen zit omdat de taille is verdwenen en je lovehandles als muffins over de tailleband van je spijkerbroek poffen.

Soms voel je jezelf 80 in plaats van rond de 50 en dat kan toch niet de bedoeling zijn? Als je opstaat wil je weer gewoon kunnen bewegen zonder ‘aaaah’ en ‘aiaiai’  (inwendig of hardop) vanwege de stijve spieren en de pijnlijke gewrichten. 

En je maakt je zorgen over de komende jaren, want dit komt kennelijk door de overgang en die gaat over, maar het slaaptekort, die stemmingswisselingen, die extra kilo’s en die piepende gewrichten verdwijnen natuurlijk niet zomaar als de overgang voorbij is. En wetend dat de overgang gemiddeld 5 jaar en misschien wel 10 jaar duurt wil je die tijd niet op deze manier beleven. Jij wilt nu in actie komen, zodat je weer lekker verder kunt met jouw leven.